- Ντουν, Όλαφ
- (Olav Duun, Φόσνες, Νορντ-Τρέντελαγκ 1876 – Τένσμπεργκ, Βέστφολντ 1939). Νορβηγός συγγραφέας. Γιος χωρικών, ήταν και ο ίδιος αγρότης και ψαράς έως το 1904, οπότε έγινε δάσκαλος. Η σκληρή ζωή πλάι στη γη και στα λαϊκά έθιμα του πρόσφεραν το υλικό για όλα του τα μυθιστορήματα και τα διηγήματα, που χωρίς διακοπή ακολούθησαν το ένα το άλλο από το 1907· αναφέρουμε τα: Στα λοξά (1909), Τρεις φίλοι (1914), Η ήσυχη συνείδηση (1916). Μια αίσθηση της ζωής ισχυρή και πρωτόγονη, διεισδυτικές ψυχολογικές περιγραφές, η σταθερή αφήγηση είναι οι μεγαλύτερες αρετές του έργου του Ν., ο οποίος συνέβαλε στην επιστροφή της νορβηγικής λογοτεχνίας προς την εθνική παράδοση και τη ζωή των αγροτών. Πιο σύνθετος, ποικίλος και ευρύς στην παρουσίαση της ζωής και των εθίμων στη Νορβηγία και των χαρακτήρων των προσώπων, είναι ο κύκλος των μυθιστορημάτων με γενικό τίτλο Οι άνθρωποι του Γιούβικ (1918 – 1923), που αποτελεί το σημαντικότερο έργο της σύγχρονης νορβηγικής λογοτεχνίας, έργο το οποίο φτάνει κατά την αφήγηση της ιστορίας μιας οικογένειας χωρικών, σε υψηλούς επικούς τόνους, σε ύφος δυναμικό και πυκνό, παραπλήσιο μ’ εκείνο των ισλανδικών σαγών. Αργότερα ο Ν. αναζήτησε καινούργιες πηγές έμπνευσης σε θέματα όπως ο αγώνας κατά του κακού και οι σχέσεις Θεού και ανθρώπων: Ο πλησίον (1929), Τελευταία χρόνια ζωής (1933), Ο Θεός χαμογελά (1935), Άνθρωποι και εξουσίες (1938) κ.ά. Η καλύτερη όμως παραγωγή του παραμένει εκείνη που εμπνέεται από τη ζωή και την τραχιά φύση της Νορβηγίας.
Dictionary of Greek. 2013.